szukając bezdroży

Trasa miała być dziś odpoczynkowa, asfaltowa, ale nie da sie samym asfaltem jechać, bo nudno.

A więc początek

Roszkowice → Uszyce → Dzietrzkowice → Kol Dzietrzkowice → Jeziorko →... lasy, pola, łąki, klepiska... → Krzyż → Chrobel → Parcice → .. nudno asfaltem, las przed klatką wzium po ładnie pod górkę, a za górką kolejna i kolejna, aż pojechałem z rozpędu w chaszcze i znowu łąkami i innymi porostami.. wyjechałem na suburbiach Klatki, na drodze zauważyłem mysze, powinna biec po drodze, nie biegła, z wzbudzonego we mnie zainteresowania postanowiłem bezzwłocznie zawrócić i dowiedzieć się co ta mysz kombinuje, butem przerwóciłem ja, żeby sprawdzić czy trup, obróciła sie na łapki, Cie licho! Mysza próbuje sepuku za pomocą samochodu zrobić! Basta! Za ogonek i chyc w krzaki! Jedziemy dalej. → Mieleszyn → ile tu jabłonek ile jabłek, no ale jedziemy dalej, mało wody, znowu ile jabłek, aż w końcu nie wytrzymałem, jabłka, soczyste, smakowe, cukrowosłodyczowe. Jem jedno na miejscu do gaci pakuje kolejnych 4 i jedziemy, ale jedzenie jabłek podczas jazdy nie wspomaga a przeszkadza, jak można jeść i oddychać na raz.. trudna sprawa, takim sposobem jadę i żrem jabłka aż za chróścin tam wyrzucam ostatni ogryzek przed zamkiem chróścin i postanawiam ostatni kawałek drogi zrobić nieasfaltowo, za piaskogolą skręcam na gołkowice i jedziemy końcówkę wzdłóż torów.

Wnioski z dzisiejszej przejażdzki:
1 jabłka są słodkie, a najlepiej smakują z górki
2 asfalt jest nudny, a jazda traktem, tfu, śladem po ciągniku który kiedyś przejechał zaroślami jest interesująca, szczególnie o tej porze roku gdzie zawsze można ściółką bądź klepiskiem pojechać na wszelki wypadek, jak już nawet ślad zaginie.