Las Nasalski

Na początku było trudno, nadal niemoc wczorajsza mnie ogarniała drogą Nasalską początki ~16km/h myślałem że się wrócę, ale im dalej tym lepiej dziś było :).
Wjechałem drogą którą chciałem i nią też z lasu wyjechałem(a nie taki plan był, nie szkodzi hehe).
Początkowo plan był taki, że przez las przebić i jechać dalej na las przed Kozłowicami, przed Olesnem... zależy jak kto patrzy. Jednak po bujnięciu się z paru górek z lesie stwierdziłem stanowczo - "nie, dziś stąd nie wyjadę." :D
Dwa razy przejechało się mega podjazd do Darz Bora, pierwszym razem ok 10km/h następny podjazd zaszczytna prędkością 16km/h hehe wiem wiem, lekka masakra, niestety ostatnio kompletny chillout.
Parę razy zdarzyło się wyjechać z lasu, jeden z nich skończył się tym, że unikając asfaltu wpędziłem się na niby drogę, którą ktoś jeździł rąbać sobie drzewo(musiałem przejść przez 3 zwalone pniaczki i pognać dalej na polankę z której snopki ktoś zbierał, jedziemy dalej. Potem znane drogi, ale stwierdziłem - zaraz zaraz tam na końcu jest jakaś dróżka jeszcze niesprawdzona w którą nie wjechaliśmy z bratem bo było późno i wytrzęsieni od jazdy parę kmów zaoranym polem ;p ; okazało się że po wjechaniu wgłąb lasu parędziesiąt metrów zaczęło się robić bagniście no to wracamy. Po powrocie do najbliższego skrzyżowania wybrałem dróżkę najbardziej wyjeżdzoną, okazało się że prowadzi do leśnego pit-stopu na górce, pojechałem tym razem ciągle prosto tą drogą, okazało się że prowadzi do centrum dowodzenia darz borowików. Chciałem sobie odpocząć na którejś z ławeczek w Darz Borze, ale zamknięte na kłódkę no to siup na asfalt. I jedziemy dalej w las, nieźle pokrzywiasokamienistymiejscamibagnisty zjazd a potem już spokojnie.
Wyjechałem z lasu w Nasalach i chwila zastanowienia gdzie dalej, którędy dalej, parę łyków wody z miodem i stwierdzenie, że na tym baku daleko nie zajedziem. Zatem dróżkami polnymi przez istną sieć aglomeracji polnej Uszyce-Wojsławice-Nasale-? tam jest dużo domków porozrzucanych w polach. W pobliżu Wojsławic postój przy Mirabelce śliwce... taki wiatr tam wiał że cała obleciała prawie, no cóż ale o dziwo nawet na ziemi robaki nie chciały ruszać to ja się napchałem i parę bąków końskich też mnie podziabało a co sam będę jadł(smacznego bączkom - ich ostatni posiłek niach niach).

Lekki powrót sił.